BNY Newton: 2%-inflatiedoelstelling centrale bankiers is ongefundeerde obsessie

Tegenwoordig is ‘2' een magisch getal voor centrale bankiers. Zij geloven dat een inflatiepercentage van 2% economische en financiële stabiliteit oplevert. Wanhopig proberen ze deze doelstelling te halen. Maar volgens een blog van Peter Hensman - strateeg bij Newton, een boutique van BNY Mellon - is daar helemaal geen historisch bewijs voor.

Peterhensman
Peter Hensman

Cash in de ban?

De obsessie om de 2%-inflatiedoestelling te halen heeft ertoe geleid dat sommigen, waaronder econoom Kenneth Rogoff, oproepen om cash in de ban te doen. Volgens hen faalt het monetaire beleid momenteel. Het stimuleert de economie niet want de verruiming is ontoereikend. Omdat consumenten de mogelijkheid hebben cash op te nemen en onder hun matras op te bergen, kan een negatieve rente niet optimaal benut worden laat staan ver genoeg dalen om de gewenste stimulans aan de economie te geven als de inflatie zo laag is.

Waar komt die 2% vandaan?

Volgens Hensman zitten centrale bankiers in hetzelfde denkpatroon gevangen als van voor de financiële crisis van 2008/2009. Snel stijgende consumentenprijzen en hoog oplopende inflatie was de uitdaging van vroegere generaties. En zij voerden succesvol beleid om dit te beteugelen, maar er is alleen weinig historisch bewijs dat het focussen op die 2% de gewenste economische en financiële stabiliteit brengt.

Barometer wijst op volatiliteit

Waar volgens Hensman te weinig rekening mee wordt bij het bestuderen van de variabelen in de reële economie, en dan met name in de perioden dat het mis ging, alsook in de aanloop naar de 2008/2009-crisis, zijn de financiële excessen die veroorzaakt werden door het ruime financiële beleid. Hoewel centrale banken dwangmatig gefocussed blijven op die 2% inflatiedoelstelling, meent Hensman dat dat juist met argusogen gekeken moet worden naar monetair beleid dat opzettelijk marktprijzen manipuleert en de mogelijke verstorende werking die hiervan uitgaat, bijna volledig terzijde schuift.

Er zijn indicatoren die inzicht kunnen geven in deze financiële excessen. En deze gegevens wekken de indruk - als het verleden tenminste enige richting voor het heden geeft - dat er meer volatiliteit in het verschiet ligt.