Waarde beter dan groei

Bijdrage geschreven door Ronald Kok RBA, directeur Analist.nl en Analist.be

Ronaldkok
Ronald Kok

Waar we in de meeste voorgaande bijlages bij onderzoeken naar rendementen van aandelenstrategieën van vooral de Europese aandelen besteden we ditmaal aandacht aan een groot meesterwerk van Wesley Grey over Amerikaanse aandelen.Wesley Gray is voor velen vast geen onbekende want deze Amerikaanse ex-marinier publiceert wekelijks veel onderzoeken voor o.a. AlphaArchitect.com. Deze website is zeker een aanrader want het publiceert als één van de weinigen objectieve research die eenvoudig te lezen is. Naast de value-strategieën treft u er ook onderzoeken naar momentum- en ETF -strategieën. Daarnaast is ook Sven Sterckx een groot fan van deze Amerikaanse onderzoeker dus dat is ook nog eens een extra reden om naar Grey’s onderzoeken te kijken.

Sterke invloed waarderingsratio’s

Wesley Grey’s meest bekende publicatie is ‘A Performance Horse-Race over the past 40 Years’. Dit onderzoek kijkt naar wat de beste waarderingsratio’s voor de Amerikaanse aandelen zijn geweest.
Wesleygray
Wesley Grey
Natuurlijk zijn er talloos veel andere onderzoeken op dit gebied gedaan maar het stuk van Grey springt er in onze ogen zeker boven uit. Natuurlijk kennen we de onderzoeken van de bekende Amerikaanse academici Eugene Fama en Kenneth French. Hun befaamde 3-factormodel splitst de rendementen van de aandelen als het ware uit in 3 factoren; de bèta, de book to market ratio en marktkapitalisatie (ook wel size genoemd). Volgens dit model kunnen de rendementen op aandelen alleen maar aan deze 3 variabelen kunnen worden toegewezen. Alles wat hier buiten valt is in hun ogen toeval/ruis. De hoofdconclusie is dat aandelen goedkoper zijn naarmate ze zowel een hogere bèta hebben, een hogere boekwaarde versus hun beurskoers en naarmate hoe kleiner ze zijn.

Volgens Fama en French maakt het door de tijd niet zo heel veel uit hoe bij hun de book to market ratio beweegt. Dit is volgens Wesley Gray onterecht want volgens zijn onderzoek zijn de hoogtes van de waarderingsratio’s veel dominanter dan het klassieke 3-factor model stelt. Omdat de onderzoeken van Fama en French en die van Grey puur over de Amerikaanse aandelen gaan kunnen we dus redelijk eenvoudig de onderzoeken vergelijken. We bekijken in het kort waarom de individuele waarderingsratio’s er toch zo toe doen aldus Grey.

Onderzochte waarderingsratio’s:

  • Winst / marktkapitalisatie (Earnings to Market Capitalization)
  • EBITDA / totale bedrijfswaarde (Total Enterprise Vale)
  • Vrije kasstroom / totale bedrijfswaarde (FCF/TEV)
  • Brutowinst / totale bedrijfswaarde (GP/TEV)
  • Boekwaarde versus beurskoers (book to market)
  • Taxaties versus marktkapitalisatie

    De boven vermelde waarderingsratio’s zijn uiteraard vrij bekende ratio’s en uiteraard ontbreekt hier de koers/winst-verhouding en dat is wel frappant. Over de koers/winst-verhouding zijn echter al zoveel onderzoeken gepubliceerd en algemeen wordt onderkend dat hoe lager deze ratio hoe goedkoper het aandeel is. Grey hanteerde in zijn onderzoek alleen de Amerikaanse aandelen die een tijdreeks van minimaal 8 jaar beschikbaar hadden en een handelsvolume hebben van minimaal 10% procent van het gemiddelde aandeel (dit om problemen met liquiditeiten te voorkomen). De minimale periode van 8 jaar is er om toevalstreffers er uit te halen. Dit over de periode van 1971 tot en met december 2010. Daarnaast werden de aandelen van financials en nutsbedrijven er vooral uit boekhoudkundig oogpunt direct uit de set verwijderd.

    Per jaar werden er mandjes gemaakt met aandelen met de hoogste waarden van een bepaalde ratio. Dit mandje werd gelijk gewogen beheerd en ieder jaar geüpdatet. Verder werden ook de aandelen verdeeld in 2 groepen: value (waarde) en growth (groei). De resultaten ziet u hier onder.

    Aandenkoersen

    In de tabel hier staat de groep ‘5’ voor de aandelen met de hoogste scores qua waardekarakteristieken (dus hogere boekwaarden, hogere winsten etcetera). Dit loopt zo verder omlaag tot groep ‘1’ met de groeiaandelen die juist de laagste boekwaarden, laagste winsten etcetera hebben. We zien dat vooral de aandelen bij rij 5, dus de waardeaandelen, de hoogste rendementen hadden. Verder zien we dat de groep van aandelen met de hoogste EBITDA /TEV ratio’s de hoogste rendementen hadden. Daarnaast scoren ook de mandjes met de relatief hoge kasstromen hoog (FCF/TEV) en die van de B/M.

    Boekwaardenaandelen

    In de tweede tabel hier vallen de enorme verschillen tussen de bovenste groep (de waardeaandelen) ten opzichte van de groeiaandelen in de middelste groep op. De onderste tabel toont de verschillen tussen beiden. We zien dat dus over de periode van 1971 tot en met 2010 gemeten de waardeaandelen (op basis van deze criteria uiteraard), het ieder jaar beter deden dan de groeiaandelen.

    Samengevat kunnen we op basis van het onderzoek van Grey stellen dat indien u in aandelen gaat beleggen u het beste waardeaandelen kunt kopen. Binnen die groep aandelen kunt u dan het beste de aandelen kopen die een relatief hoge EBITDA versus hun totale bedrijfswaarde hebben. Let wel er zijn geen garanties voor de toekomst en in onze ogen moet u zich zeker niet rijk rekenen met de ze scores en is spreiding van uw vermogen over de diverse beleggingscategorieën nog altijd de basis van het verstandig beleggen.

    Analist.nl Nieuwsdienst: +31 084-0032-842
    nieuws@analist.nl

    Copyright analist.nl B.V.
    All rights reserved. Any redistribution, duplication or archiving prohibited. Analist.nl doesn't warrant the accuracy of any News Content provided and shall not be liable for any errors, inaccuracies or for any actions taken in reliance thereon.