De marktcorrectie neemt gaandeweg een veel agressievere wending

Commentaar door Igor de Maack, Beheerder en woordvoerder van het beheer, DNCA Investments

De S&P 500 verloor 12 % in zes beursdagen. Het coronavirus is een bron van heel wat angst en onzekerheid en heeft nu ook het beleggersvertrouwen besmet. De beursdagen beginnen stilaan gelijkenis te vertonen met bepaalde donkere marktperiodes. De VIX veerde op tot bijna 40 tegenover 17 vorige week. De gezondheidscrisis neemt mondiale vormen aan (Europa, Noord-Amerika, Midden-Oosten …) en plaatst regeringen en bedrijven voor de uitdaging om de economische en dagelijkse activiteit van gemeenschappen en individuen te bestendigen.

De globalisering van de economieën blijft de belangrijkste vector van deze pandemie. Voor bepaalde industrieën (bij voorbeeld de farmaceutische sector) moet nagedacht worden over de plaats van China in het mondiale productieplatform. Zo kondigde groep Sanofi recentelijk aan dat ze haar productiecentra terug wil halen naar Frankrijk. Het coronavirus overschaduwt de jaarresultaten van de bedrijven, die vandaag verplicht zijn om over de impact ervan te communiceren. Groep Suez Environnement waarschuwde de beleggers dat haar rekeningen met 30 à 40 mln. euro zouden afgeroomd worden over het eerste kwartaal 2020 op voorwaarde dat de fabrieken in China opnieuw openen (wat momenteel het geval lijkt te zijn).

De beleggers ondergaan een ware Tantaluskwelling. In de Griekse mythologie wordt Tantalus, omdat hij de goden had beledigd, veroordeeld om van honger en dorst te sterven en nooit te kunnen bereiken wat hij verlangt. Dat is met name aan het gebeuren in de Verenigde Staten, waar na jaren van positieve prestaties de beleggers misschien niet gaan krijgen van wat ze verlangen (nog een jaar van positieve prestaties). Dit maakte dat ze bijna 18 miljard dollar terugtrokken uit de aandelenfondsen, het hoogste bedrag van de voorbije negen weken. COVID-19 toont aan dat de globalisering tegen haar limieten aanstoot, maar is als dusdanig geen structureel risico. Niemand kan het voorspellen, maar we moeten nu hopen dat de verspreiding de komende maanden zal stoppen.

Er moet nagedacht worden over de beheersing van de goederenproductieketen. Geografisch evenwicht wordt het codewoord. Economieën mogen dan al steeds meer onderling afhankelijk zijn, de Trumpiaanse vaststelling dat regeringen zich in de eerste plaats over hun eigen bevolking moeten bekommeren, wordt nu duidelijk in de praktijk. Dat zal dus gepaard gaan met meer nationale productie en het opleggen of ondergaan van meer protectionisme (omdat protectionisme leidt tot protectionisme), ook al is de prijs daarvoor een gekortwiekte wereldwijde groei. De ramingen van de wereldwijde groei 2020 zullen naar beneden worden bijgesteld (wellicht onder de 3 %) en de impact op de bedrijfswinsten zal zichtbaar en aanzienlijk zijn naargelang de sectoren.

De terugval van de aandelenmarkten is dus niet onlogisch, ook al lijkt hij brutaal en ietwat laattijdig. De markten sturen de prijzen van activa bij op basis van het voor de economische cyclus geanticipeerde risico, temeer daar de prestaties van de aandelenindexen sinds begin 2019 tussen de 35 en 45 % bedroegen.