LGIM: Vrees voor concentratierisico techgiganten overdreven

De dominantie van techaandelen in indexportefeuilles is minder riskant dan sommige beleggers vrezen. Dat stelt Dave Barron, hoofd aandelenindex- en factorbeleggen bij vermogensbeheerder Legal & General Investment Management (LGIM).

De veelgenoemde overweging van techaandelen is volgens Barron puur en alleen gebaseerd op basis van de marktkapitalisatie van ‘AMAAF’ ( Apple , Microsoft , Alphabet ofwel Alphabet , Amazon en Facebook ) aandelen die samen meer dan 15% van de S&P 500 vertegenwoordigen. Er is echter alleen sprake van een te hoog concentratierisico wanneer al deze AMAAF-aandelen op dezelfde manier zouden reageren op een macro-economische schok. Een blik op de verdienmodellen van deze vijf bedrijven maakt direct duidelijk dat de bedrijfsactiviteiten onderling sterk verschillen en ook niet gericht zijn op één en dezelfde markt, aldus Barron. Van een te hoog concentratierisico lijkt dus helemaal geen sprake.

De AMAAF-aandelen zijn op het moment de vijf grootste techaandelen op basis van marktkapitalisatie. Barron’s afkorting is afgeleid van het meer bekende FAANG ( Facebook , Amazon , Apple , Netflix, Alphabet ) waarin Netflix vanwege haar lagere marktkapitalisatie is vervangen door Microsoft .

In een analyse van de correlaties (de mate waarin het rendement van het ene aandeel stijgt of daalt met het rendement van een ander aandeel) tussen de AMAAF-aandelen sinds eind mei 2012 (de maand dat Facebook naar de beurs ging) komt LGIM uit op een gemiddelde onderlinge correlatie van 38%. Wanneer Netflix ook wordt meegenomen in de berekening zakt dit nog verder tot 34%. Met 54% is de hoogste correlatie die tussen Alphabet en Amazon en de laagste tussen Facebook en Apple (maar 26%). “Dit betekent niet dat deze aandelen geen risico hebben”, zegt Barron. “We moeten alleen wat duidelijker worden in het bepalen wat voor risico, oppassen voor pakkende afkortingen en meer focussen op de details van een belegging. Kijk naar de verschillende prestaties van de aandelen Apple en Facebook na hun recente winstcijfers, en het wordt lastig vol te houden dat beleggers die in beide bedrijven beleggen hun blootstelling aan tech hebben verdubbeld.”

De vrees voor een te hoge blootstelling aan techaandelen heeft volgens Barron deels te maken met de manier waarop traditionele indexaanbieders de markt classificeren. Zij delen aandelen onder in een beperkt aantal sectoren (in het geval van de S&P gaat het om 11), waarbij elk aandeel maar tot één sector gerekend kan worden. Barron: “Vervolgens telt iemand de weging van alle techaandelen op en roept: concentratierisico!”